Kızım2

Düşündüm ki madem böyle bir blog kurdum ilerde kızımında okumasını isterim. Ona nasıl hamile kaldım, Nasıl bir hamilelik süreci geçirdim, Doğum nasıl oldu ve 1 yaşına gelinceye kadar yaşadıklarımız nelerdi.. Özetle bahsetmek istiyorum. Merhaba güzel kızım... Sen daha dünyada, hatta karnımda bile yoksun.. Ama ben seni çok istiyorum.. Doktor amca pek iç açıcı şeyler söylemedi senin için.. Çok ağladım.. Sonra unuttum hayatın hengamesine daldım.. Babanla küs barış oynadık.. bi ara hep küs kaldık.. ama sen bu duruma dayanamadın saklandığın yerden çıktın geldin... Bizi çok sevindirdin.. Meğer benim güzel kızım 8 haftalık olmuş bile.. İlk doktor muaynemizde duydum kalp atışlarını.. Bana nasıl iyi geldin anlatamam.. Bu sırada küçük bir evde oturuyorduk.. Rahatımız için daha büyük bi eve çıktık.. Hergeçen gün birazcık daha büyüyordun.. İçimde senin kız olduğuna dair güzel hisler geçiyordu.. Daha cinsiyetini bilmeden kız bebek resimli hamile tişörtleri aldım.. Sonra babanla doktor amcaya gidip cinsiyetini öğrendik anneni yanıltmadın bebeğim. Güzel bir kızınız olacak dedi doktor amca.. Sevinç çığlıkları attım.. Gitgide büyüyordun kocaman bi karına sahip olmaya başlamıştım.. Bu sırada idrar yolu enfeksiyonu baş göstermeye başladı.. Ağrılı ve sıkıntılı günlerin başlangıcıydı.. Yaz iyice kendini göstermiş, Seni denize götürme hayali kuruyordum.. Babanla plan yapıp 3 günlük güzel bir tatil ayarlayıp bol bol yüzdük bol bol güneşlendik.. Bu arada enfeksiyonlar ağrılarımın artmasına dayanılamayacak duruma gelmesine sebep oldu.. Her antibiyotik sonrası tekrarladı.. En son 30 ağustos günü ağrılar çok şiddetlendi hastaneye kaldırıldım.. İdrar yolundaki enfeksiyon böbreklerimi sarmıştı.. İlk doğumhane masasıyla orda karşılaştım.. Doktor amcalar böbreklere daha çok zarar gelmesin diye nefrostomi takmayı uygun gördüler.. Biraz acılı ve sancılı olsa da stentleri taktılar.. 15 gün kadar hastanede yatıp çıktım.. Ama stentlerde tıkanma meydana gelip tekrar yatmam gerekti.. anestezi alarak çıkarıp taktılar.. Bu süreç çok sancılıydı.. Ama ucunda sana kavuşmak vardı.. Zorlu bir son 3 ay yaşasamda, sana kavuşma günü gelip çatmıştı.. Hamileliğim boyunca normal doğum yapmak istediğimi hep yineledim hurmalar yedim zemzem suları içtim.. Rabbim bana istediğimi yaşattı. Suni sancıyla 24 saatin sonunda sana kavuştum bebeğim.. Seni ilk gördüğüm korku heyecan ve bitkinlikle şükür ettim rabbime...